Posts by tag
autorka
„Girl dinner” i „Pokolenie” – mikroprozy Justyny Hrycyk
Pokolenie Spoglądaliście w dół, na nas. Wąski jar zieleni, słońce chowało się za brzegiem urwiska, rysując coraz wyraźniej i majestatyczniej wasze cienie na naszych ciałach. – Rozumiesz, my mieliśmy wojnę,…
„ja też, gdy czytam poezję, wpierw płaczę, dopiero później / rzucam książkę brutalnie pod łóżko” – wiersze Weroniki Brykalskiej
*** kraj, który nawet nie istnieje wprowadza obowiązkowy pobór kobiet do wojska. jest nowoczesny, bo stawia znak równości w sile, jest tradycyjny, bo zabijanie ceni w życiu najbardziej. u kogo…
„Stany zjednoczonych lęków” – poezja Marty
Teksty poetyckie opisujące nieheteronormatywne doświadczenia, w Polsce niemal nie istnieją. Próżno szukać jakichkolwiek nazwisk i tytułów w ofercie czołowych polskich wydawnictw. „Stany zjednoczonych lęków” to odważna próba przełamania lodów i…
„Płodozmian. Teksty zebrane z lat 2005–2020” Aleksandry Młynarczyk-Gemzy. Fragmenty powieści
„Płodozmian. Teksty zebrane z lat 2005-2020” to zbiór autobiograficznych prozatorskich miniatur oraz utworów poetyckich Aleksandry Młynarczyk-Gemzy. Na wybór składają się notatki zebrane z osobistego archiwum autorki z lat 2005 – 2020, które opisują jej doświadczenia na różnych…
„Będę normalna, choćby miało mnie to zabić” – recenzja powieści „Ruth i Pen” Emilie Pine
Ruth i Pen to opowieść o dwóch kobietach, które teoretycznie nie mają ze sobą nic wspólnego. Bohaterki otwierają się przed nami jedynie na 24 godziny. Witamy się z nimi przy…
„ucieszę się z końca świata” – wiersze Julii
***złotoksiężyce noce wypełniałam smutkiemtrzepot obłąkanych ciempadał martwy pod oknamiprzez które wlewał się wiatrobracałam go w palcach i bardzobardzo chciałamżeby jego dotyk podobał mi sięmniej niż twój kwitłam jak rzęsa na…
Wąskie krzesła i bezpieczne znikanie – „Głód” Roxanne Gay
Głód. Pamiętnik (mojego) ciałaRoxanne Gaytłum. Anna DzierzgowskaWydawnictwo Cyranka Dostałam tę książkę do recenzji ponad dwa miesiące temu. Warsztatowi autorki Bad Feminist nie mam nic do zarzucenia: język jest przystępny, choć…
climate transgression – poezja Zuzanny i Lilki
ziemkaLilka Neubaum czujemy jak robi się gorąca od chmur, ja i towarzyszestoimy na dnie niczego to znaczy na dachu blokugapiąc się jak ją praży słońce i jak przypiekawzrok rozognionych świateł…
„Jak boli to znaczy, że żyjesz” – recenzja „Matrioszki” Marty Dzido
MatrioszkaMarta DzidoGrupa Wydawnicza Relacja Dawne archetypy dostrzegamy i rozumiemy podskórnie i nieświadomie. Wiemy, jak prezentuje się waleczny rycerz, wszechstronnie wykształcony pozytywista czy sprawiedliwy król Czytając Matrioszkę, zauważyłam, że przygotowaliśmy przyszłym…
„Z jej ducha my wszystkie jesteśmy”, czyli o książce „Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki” Karoliny Dzimiry-Zarzyckiej
Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki Karolina Dzimira-ZarzyckaMarginesy „Miała mowy długie i radykalne. Opuszczała fotel, jeśli się z czym nie zgadzała. Wygrażała parasolką” – tak opisywano Marię Dulębiankę w połowie XX…