Posts by tag
autorka
Wielka woda – poezja Magdaleny
wielka woda wchodzę w słonejest zimno miękko wilgotnosprawdzam na jaką głębokość mogę się zanurzyć uda brzuch piersi szyja kryształki soli na wysokości pępkatrochę niżej niżej aż poczuję piach pod stopamipiach…
Wszystkie szybko się kończyły
Sara nie była moją ulubioną byłą dziewczyną, o ile w ogóle była moją byłą. Drażniła mnie na początku i drażniła mnie na końcu, a i środek nie był jakoś specjalnie…
O pracy – poezja Kamili
*** WstajęWyglądam przez oknoDlaczego tak ciężko mi o tym napomknąćSłowami; dlaczego moje staraniaSą na nic zapomnieć – ciężko, a dotknąć?Patrzę –Wyciągam klucz mój umysł zmęczonySpragniony do granic, wadliwyW rozpaczy wychodzę…
#7 Historie Subtelne „A wietrzyk kręci piruety”
Za cicha, nudna, z wkurzającym, piskliwym głosem, za koścista, by sobie kogoś znaleźć. Niewdzięczna, przewrażliwiona, wiecznie niezadowolona. To był kolejny dzień siedzenia w zamknięciu, w czterech ścianach, od których odbijały…
3. urodziny SZAJN – od naszych autorek
Dokładnie 3 lata temu na naszej stronie pojawił się pierwszy tekst do numeru „Debiut”. 486 artykułów później jesteśmy nadal z Wami! A Wy z nami, za co bardzo dziękujemy. To…
Dobry dotyk – poezja Anety
Uciecha Otulam swe ciało miękkością myśli,Palcami, jak watę cukrową rozrywam,Lepie małe kuleczki i do ust wkładam,Delektując się smakiem frywolności. Splatam nerwy w znakomitą tkaninę,Gładzę ją czule jak najdroższe me dzieło,Gęstym…
Dwa wiersze wystarczą – poezja Alicji
Jeszcze Jeszcze sklepy tłamszą mnie bardzoi półki ugięte pod naporem jeszczewszystkie jeszcze kurzące mieszkaniejeszcze emocje, piski i ostrzenie nożaduszą mnie i gryzą, duszę się jeszczeodbiera mi to jeszcze powietrze w…
Wiersze końca lata – poezja Laurie
Sonet Jesienny Bądź moim chłopcem na jesieńChcę z Tobą dogasać ogniskaWygrzebywać z popiołuJeszcze ciepłe ziemniaki Chcę w Twoich oczach oglądaćChłodne zachody słońcaMój Boże, jak łatwoByłoby się w Tobie zakochać Bądź…
Ostatnia kropla mnie wsiąka w skałę – poezja Sandry
kraina tutejsza Beatrycze nie wygląda przyjaźniezłe tatuaże, złe zębyprzekrzywiona perukaszczur przeciął moją drogę z głośnym śmiechemsmak szarości w ustach biegnęrzucam za siebie sznur koralichustkęgrzebieńw nic się nie zmieniają na spękany…
„Upał roznosił jej protest po mieście” – poezja klimatyczna Alicji
KRYZYS Wylesiło mnie całą z wyobraźnipokryła kąty monokultura metaforzagrzebane w piasku odpadki słówduszą gardła żyjących jeszcze ptaków całkiem śpiesznie gorąco zalewa oczymoże jeszcze opiszę trochę przyszłości PROTEST Przerwała słabą ciszę…
#Podcast: SZAJN na Głos
#szajnujemy: Cyfrodziewczyny
#szajnujemy: Warszawianki dwudziestolecia międzywojennego
#partnerzy
