„Daria jak ty siedzisz, złącz te nogi – dziewczynki tak nie siedzą” – pamiętam, że gdy byłam mała, moja mama powtarzała te słowa jak mantrę za każdym razem, kiedy siadałam w pozycji dla mnie najbardziej komfortowej – czyli jak najbardziej rozwartej. Nie rozumiałam tego, ale nogi składałam. Dziś już nie składam.

Tak naprawdę do dziś nie do końca rozumiem, czego obawiała się moja mama. Myślę, że jej mama też jej tak mówiła i mama jej mamy, i mama mamy mamy tamtej mamy. I inne mamy też tak pewnie mówiły swoim córkom, więc może warto powtórzyć to jeszcze parę razy. W ten sposób wszystkie stałyśmy się kobietami, które wiecznie się za coś wstydzą, boją się być w pełni sobą.

Ponad rok po tym jak zostałam mamą, postanowiłam iść do psychoterapeutki. Zrobiłam to głównie dla siebie, jednak z tyłu głowy wciąż wracała natrętna myśl „a co jeśli te moje lęki, obawy, czy ten nieszczęsny wstyd przekaże mojej córce?” Jak w piosence Mothers zespołu Pink Floyd: „Mama’s gonna put all of her fears into you”.

Skłamałabym, gdybym powiedziała, że ten „dziedziczny” wstyd całkowicie zniknął, ale teraz potrafię wskazać go palcem kiedy się pojawi i powiedzieć „Nie. Będę siedzieć tak jak mi wygodnie. Będę żyć tak jak mi wygodnie. Jest mi ze sobą wygodnie.”

Autorka tekstu i ilustracji: Daria Godyń – animatorka 2d/graficzka aspirująca do założenia własnego studia animacji. Obecnie właścicielka jednoosobowego przedszkola, którego jedyną podopieczną jest jej córka Mira. Odkąd Mira przyszła na świat jej mama postanowiła zacząć zabierać głos w sprawach, które ją wkurzają. Bardzo nie lubi bezpodstawnego poczucia winy u kobiet. Bardzo lubi wspinaczkę skałkową. Jej marzeniem jest dotknąć Nick’a Cave’a na koncercie.
Instagram: @agent_kleszcz_007
Behance: @dariagodyn9828
Vimeo: @Daria G