W 2022 roku zamieszkałam na południu Portugalii, w regionie Algarve, przenosząc się tam po dwóch latach spędzonych w Francji. Doświadczenie emigracji, choć dobrowolne, zaczęło wówczas powoli tracić dla mnie powłoczkę ekscytującej nowości i czasem przypominało zmaganie z nawracającym bólem zęba.

Intuicyjnie szukałam ludzi, którzy także doświadczyli wyjazdu do obcego kraju i rozpoczynania życia niejako na nowo. Tak też pojawiło się dwoje bohaterów tego tekstu, którzy na przestrzeni miesięcy stali się moją nową rodziną. Źródłem tekstu i towarzyszących mu zdjęć jest więc ciekawość doświadczeń emigracyjnych innych ludzi, którzy z różnych powodów budowali swoje życia z dala od rodzinnego kraju.

Los emigracyjny, wielomiarowy, jest też niemalże immanentnym składnikiem ludzkiej egzystencji – dzisiejsi emigranci dzielą go z wieloma pokoleniami emigrujących przed nimi ludzi. Czasem odmienia życie na lepsze, czasem bywa trudny i bolesny. Pomimo swej różnorodności, jest jednak doświadczeniem, które łączy ludzi na wskroś kultur z których pochodzą.

Wychodząc od doświadczeń osobistych, poprzez rozmowy z bohaterami tekstu oraz fotografię, próbuję przekroczyć własną perspektywę w twórczym działaniu i otwarciu na świat takim, jakim doświadcza go druga osoba.

Tekst i zdjęcie: Natalia Pakuła — absolwentka intermediów (Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu) i filozofii (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). Zajmuje się fotografią, robi także kolaże, od czasu do czasu składa też książki i czasopisma. Żyje pomiędzy dwoma krajami — Polską i Portugalią.
Strona: www.nataliapakula.com
Instagram: @pakula_natalia
Behance: @nataliapakula