***

Wstaję
Wyglądam przez okno
Dlaczego tak ciężko mi o tym napomknąć
Słowami; dlaczego moje starania
Są na nic zapomnieć – ciężko, a dotknąć?
Patrzę –
Wyciągam klucz mój umysł zmęczony
Spragniony do granic, wadliwy
W rozpaczy wychodzę na deszcz
A serce ściśnięte mam sznurem pozłacanym

I wstaje
Nowy poranek
a ono przestaje
bić
Myślę: nareszcie

Umieram na miłość w tramwaju
Zaspanym nazajutrz wracając skądś
Gdzie być nigdy nie chciałam;

Wszystkie te działania poparte
Słabym nakładem prac, a czas
Nie uleczy już moich ran nie nie nie

Leżę –
Wiem, że nie wstanę
Ze ja już nie
nie chcę, przestań.

Nie chcę

Nie chcę być nikim
Nie chcę być niczyj
A żeby było śmieszniej
Nie wiem czym jestem
I nie wiem kim będę
A przecież
„(…) musisz coś wiedzieć. Jesteś dorosły.”

***

Nienawidzę
Decyzji
Niepodjętych przeze mnie
Tragedii niekontrolowanych
Umów spisanych za moimi plecami
Kiedy los i smutek podawali sobie ręce
Ja myślałam że nie mam granic
Kiedy lęk parafkę kreślił łzami z moim sercem
Nie czekałam na nic więcej
Może tylko na
Koniec
Byle jaki
Taki właśnie jak ten
Nieprzemyślany

Autorka wierszy: Kamila Rehlis – lat prawie dwadzieścia, a pojęcie kim jest albo kim chce być – mierne. Szczerze dumna z uzyskania International Baccalaureate Diploma. Do niedawna studentka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi; zrezygnowała jednak z tego pomysłu, ryzykując w dużej mierze, mniej więcej, wszystko. Złożyła zatem aplikacje ponownie i dostała się na uczelnię w Londynie – by studiować w języku, który kocha oraz mieście, które podziwia. Uczy się nie brać niczego za pewne, widzieć więcej dobrego niż złego, i hiszpańskiego. Eksperymentuje z różnymi formami literackimi. Ceni sobie dobrą muzykę (czyli tę głośną), lubi pograć na perkusji i ukulele. Potrafi przez tydzień przeżywać dobrą książkę, film czy piosenkę. Kiedy dorośnie, tego nikt nie wie. Jedyne, czego jest pewna, to że w przyszłości chce mieć kota i psa i nie zrezygnuje z noszenia vansów.
Instagram: @first_steps_run

Autorka ilustracji: Zuza Pietruszewska (21) – zdecydowanie marzycielka, weganka, studentka Wydziału Sztuki Mediów na warszawskiej ASP. Jej mottem życiowym jest ,,powoli”. Kocha rysowanie, jogę, gotowanie, naturę, ciepłe letnie noce, czas spędzony z psem Hobo i innymi przyjaciółmi oraz szeroko pojęte robienie rzeczy. W swojej sztuce balansuję na zetknięciu rzeczywistości i sfery snów. Interesują ją tematy dotyczące marzeń, obaw. W przyszłości chce tworzyć animowane filmy. 
Instagram: @zpietruszewska