Posts by tag
poetka
Kwiatostany – poezja Patrycji
Całość Towary zupełnie innej jakościproponują mi kiedy szukam rymu do kości.Płonę jak papierod Twojej miłości. Jeżeli zacznie słabnąć, telefon jest w książce,zadzwoń jeśli możesz, spotkamy się na łączce.Upór jest zwierzem,często…
Bezwładność – poezja Gabrieli
VII Mit o pokoju: didaskalia zawsze nieumyte lustro, obok:drewniane okna dwa z uszytą w pokoju naprzeciwko firanką, obok:meble niewymienione po malowaniu w 2013’, obok:ramka ze zdjęciamiroślin, obok:kalendarz kurzu, obok:półka na…
Daktyle – poezja Kasi
curriculum vitae moje dni stały się długiemijają teraz szybkoczuję coraz mniejjednak coraz mocniej mama mówi że dojrzewam do życianie mamo to życie dojrzewa do mniejeszcze nie przyszłoa już wiele razy…
wykonałam niebezpieczny ruch – poezja Ewy
atak radości moją nogę oblazły mrówki, więc skończyłamanalizować siebie i patrzę na nie, nie widać ich.albo są, w jakimś równoległym świecie, do którego nie mamdostępu, bo nie jest mi potrzebny…
Moja flaga spaliła się w Słońcu – poezja Aleksandry
Pod osłoną nocy Siedzimy sobie w pokojuTy i jaNasza pierwsza nocZ dala od obcych światełPierwszy raz widzę cięTaką, jaka jesteśBezbronnąOdsłoniłaś kurtynyI nawet ta muzyka z winyluNie jest w stanie oddzielić…
Kimonooka – poezja Kingi
W listopadzie dojrzała we mnie myśl o zebraniu swoich tekstów z kilku lat w jedną całość. Wtedy na chwilę zalał mnie zimny dreszcz wyobrażeń, ile czasu spędzę na próbie skontaktowania…
Cztery opowieści – poezja Anny
Przed Wami 4 wiersze, które opisują proces. To spis różnych etapów, spojrzeń na odmienne choć powiązane ze sobą stany, świadomości, zrozumienia, akceptacji, oswojenia i pokochania. Chciałam podkreślić przebieg jaki doznają…
Niepewności – poezja Julii
*** o czym to świadczy kiedy mówią jak źle się czują niosą ciężki bagaż egzystencji wszystek to dotyczy czy tylko jednostek słabych indywiduum zbyt wrażliwe niepewneuległe bezsilne a może tylko…
O pracy – poezja Kamili
*** WstajęWyglądam przez oknoDlaczego tak ciężko mi o tym napomknąćSłowami; dlaczego moje staraniaSą na nic zapomnieć – ciężko, a dotknąć?Patrzę –Wyciągam klucz mój umysł zmęczonySpragniony do granic, wadliwyW rozpaczy wychodzę…
Dziewczyny piszą zina: numer 1 – Dlaczego my?
Jesienią zeszłego roku dzięki Przenośni LAS mogłyśmy spotkać się w jednym z domków na warszawskim Jazdowie, by wspólnie inspirować się, uczyć od siebie i pisać. Po premierze w druku oddajemy…
#Podcast: SZAJN na Głos
#szajnujemy: Wyspa spokoju
#szajnujemy: Dziwki, zdziry, szmaty. Opowieści u slut-shamingu
#szajnujemy: Rewolucje opiekuńcze
#szajnujemy: Silna
#szajnujemy: Poradnik Dziewczyński
#partnerzy
