Posts by tag
pisarka
Łokieć jelenia – poezja Żanety Gorzkiej
Przyznaję, że rzadko sięgam po poezję. Gdy przeczytałam maila w redakcyjnej skrzynce pocztowej od Żanety Gorzkiej, z pytaniem o recenzję debiutanckiego tomiku wierszy, zaciekawiła mnie odwaga, jaką trzeba mieć, aby…
Moja flaga spaliła się w Słońcu – poezja Aleksandry
Pod osłoną nocy Siedzimy sobie w pokojuTy i jaNasza pierwsza nocZ dala od obcych światełPierwszy raz widzę cięTaką, jaka jesteśBezbronnąOdsłoniłaś kurtynyI nawet ta muzyka z winyluNie jest w stanie oddzielić…
Kimonooka – poezja Kingi
W listopadzie dojrzała we mnie myśl o zebraniu swoich tekstów z kilku lat w jedną całość. Wtedy na chwilę zalał mnie zimny dreszcz wyobrażeń, ile czasu spędzę na próbie skontaktowania…
Wielka woda – poezja Magdaleny
wielka woda wchodzę w słonejest zimno miękko wilgotnosprawdzam na jaką głębokość mogę się zanurzyć uda brzuch piersi szyja kryształki soli na wysokości pępkatrochę niżej niżej aż poczuję piach pod stopamipiach…
Cztery opowieści – poezja Anny
Przed Wami 4 wiersze, które opisują proces. To spis różnych etapów, spojrzeń na odmienne choć powiązane ze sobą stany, świadomości, zrozumienia, akceptacji, oswojenia i pokochania. Chciałam podkreślić przebieg jaki doznają…
Wszystkie szybko się kończyły
Sara nie była moją ulubioną byłą dziewczyną, o ile w ogóle była moją byłą. Drażniła mnie na początku i drażniła mnie na końcu, a i środek nie był jakoś specjalnie…
Niepewności – poezja Julii
*** o czym to świadczy kiedy mówią jak źle się czują niosą ciężki bagaż egzystencji wszystek to dotyczy czy tylko jednostek słabych indywiduum zbyt wrażliwe niepewneuległe bezsilne a może tylko…
#7 Historie Subtelne „A wietrzyk kręci piruety”
Za cicha, nudna, z wkurzającym, piskliwym głosem, za koścista, by sobie kogoś znaleźć. Niewdzięczna, przewrażliwiona, wiecznie niezadowolona. To był kolejny dzień siedzenia w zamknięciu, w czterech ścianach, od których odbijały…
Dwa wiersze wystarczą – poezja Alicji
Jeszcze Jeszcze sklepy tłamszą mnie bardzoi półki ugięte pod naporem jeszczewszystkie jeszcze kurzące mieszkaniejeszcze emocje, piski i ostrzenie nożaduszą mnie i gryzą, duszę się jeszczeodbiera mi to jeszcze powietrze w…
Wywietrzyć przeszłość – wiersze Olgi
Pędy Tak długo szukałam w mroku zielonych pędów że nie wyrwałam im korzeni, dzięki temu rozkwitły czołgając się po lśniących powierzchniach ekranu i kiedy zgasną już światła – usłyszysz ich…
#Podcast: SZAJN na Głos
#szajnujemy: WZORY
#partnerzy
