Posts by tag
pisarka
Zmęczona udawaniem, że jej się chce – recenzja „Małża” Marty Dzido
MałżMarta DzidoWydawnictwo Relacja – A co byś chciała?– Nic.– Wiesz co, zmieniłaś się, wszystko cię denerwuje, nie wiem, o co ci chodzi, że co, że ja mam pracę, a ty…
Niech żyje Wenus – poezja Marii
*** Wenus umarłaniech żyje Wenusjuż nie z pianychyba że jest nią samarodzi sięnie wróci do muzeówpomiędzy płócien ramyobali kult wyznawcówboskiego swego ciałazwołuje wszystkie muzyi wzywa do powstanianatchnienia możesz szukaćna pustym…
I lubię z Tobą tańczyć – opowieść o mnie i o moim ciele
ITa opowieść zaczyna się, gdy uwiera mnie ramiączko stanika.Ta opowieść zaczyna się w piekącej skórze i zaszklonych oczach po oderwaniu woskowego plastra.W udach porównywanych z innymi udami.I w odcisku na…
Jestem jesienią każdego roku – poezja Aleksandry
94 Jestem jesienią roku 1994Pachnę jak ziemia i liścieMiędzy chmurami a glebąLatem tego roku Celine wysiadłaz pociąguJestem jesienią każdego roku. *** Białe poranki,białe rozłąkibudziły się razem.Senne ruchy ciała.Nas dwojeJa jedna…
Uśmiecham się do pani – wiersze Marii
Weroniko Słońce ciężko dyszyNad twardym twoim karkiemRumiane masz policzkiA stróżki potu płynąIle godzin stoisz w tym pielgrzymkowym skwarze?Czy chociaż kropla wody spotkała twoje wargi?Pięty już obtarłaśBrzeg sukni poszarpanyJesteś na tej…
Przeciwko komu chcesz tańczyć – recenzja „Haki!” Agaty Puwalskiej
Haka!Agata PuwalskaBiuro Literackie Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!Tam stoi kudłaty człowiek,który może spowodować wschód słońca.Jeden krok do góry! Drugi krok…
Palić tęcze, golić brody, zdjąć sukienki – poezja Weroniki
zanim odejdziesz, powiedz nam, dlaczego nie jesteś zadowolony z naszej usługi przedłużenie męskości? dziękuję,jestem gotowa na utratęwszystkich związanych z nią korzyścipo upływie obecnegookresu rozliczeniowego spodnie kiedy byłam mała chciałam nosić…
„Heksy”, czyli na początku było czucie
HeksyAgnieszka SzpilaWydawnictwo W.A.B. Agnieszka Szpila w swojej powieści kreśli przed czytelniczkami i czytelnikami historię matriarchalnego kawałka dziejów, który mógłby mieć miejsce – i może je kiedyś miał. Jeśli tak było,…
Przysposobienie obronne – poezja Aleksandry
Przysposobienie obronne – Im mniej jest we mnie mężczyzn,tym więcej poezji –powiedziała odcięta głowa Meduzy– więcej poezji i kamiennych figur,posadzek o które możnaroztrzaskać stopy. Nikt już nie wejdzie bez pytania.Zalała…
Bądź jak dobre ognisko – poezja Marty
Teksty powstały wiosną 2021 roku w ramach rezydencji pisarskich „Własny pokój” w Rotacyjnym Domu Kultury na Jazdowie plan na raz to moja gałąź i mam prawo ją przycinaćprzynajmniej to praca,…
#Podcast: SZAJN na Głos
Wspieramy: Fundusz Solidarnościowy im. Milo Mazurkiewicz
