I

nie umiem rozmawiać
mało kto umie

umiem czuć
czuję zbyt wiele
i za mocno
czuję nie swoje miłości
nie swoje łzy
nie swoje
rozczarowania

II

powyrywał mi kwiaty z serca
które nawet
nie dla niego tam rosły
po co wazon? pytał

po nic, przecież

III

dziękuję ci że dzisiaj jednak
nie zabrałeś mnie do rodzinnego domu
i nie musiałam skradać się na palcach
by jednak w twoim pokoju drzeć mordę
dla twojego zadowolenia

(nie zadowalasz mnie od dawna)

IV

słońce zachodzi powoli
topornie
jeszcze ostatkiem sił chce komuś
coś dać
jeszcze wykrzesuje z siebie
ostatnie promienie ciskając nimi
nieznośnie po oczach
niektórym z  nas

chce ostatni raz popatrzeć na świat
dostrzec siebie

________________________________________

Autorka wierszy: Marta – osoba przechodząca bunt nastoletni w wieku lat 26. Na co dzień stara się odnaleźć siebie, nie traci nadziei.

Autorka ilustracji: Aga Mazur (26) absolwentka Rysunku i Grafiki na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Stawia pierwsze kroki jako grafik w branży gier mobilnych. Na co dzień zajmuje się ilustracją, rysunkiem i grafiką cyfrową. Uwielbia jeździć rowerem, robić zdjęcia oraz eksperymentować w kuchni piekąc ciasta. Czasem gubi się w lesie, ale zawsze znajduje właściwą drogę. Nie wyobraża sobie życia bez dobrej kawy i koloru różowego.
Znajdziecie ją na:
ArtStation
Instagramie
Facebooku