***
o czym to świadczy
kiedy mówią jak źle się czują
niosą ciężki bagaż egzystencji
wszystek to dotyczy
czy tylko jednostek słabych
indywiduum
zbyt wrażliwe
niepewne
uległe
bezsilne
a może tylko zagubione
istota myśląca
ale czy trzeźwo?
uwikłana w beznadziejności
przygnębieniu
wpadła w pułapkę własnych myśli
nieustannie wymykających się z pod kontroli
ciągle zapomina o swej świadomości
o tym czemu nadaje kształt
moc i siłę
wyuczony nawyk
dlaczego
automatycznie zbaczają z drogi
słucham
przeżywam
wyobrażam ale nie rozumiem
próbuję
w gruncie rzeczy
pokazać jak uświadomić się w jestestwie swoim

„kruchość”
krótkie są momenty
w naszych głowach muzeum chwil ulotnych
czas nieubłagany
wieczności dał złudzenie
moment w którym jesteś
już popadł w zapomnienie

***
otchłań
pragnąca zniszczenia
na próżno
gdyż znajduje się w bezgranicznej przestrzeni.
myśli
Autorka wierszy i ilustracji: Julia Dżbik – pisze wiersze do szuflady i robi papierowe kolaże na @papers_scraps. Aktualnie odkrywa swoją kobiecość i formułuje światopogląd, jest tegoroczną maturzystką (jeśli w ogóle matury dojdą do skutku), rozwija się i tworzy, dużo czyta z kubkiem kawy w dłoni.
Instagram: @juliadzbik