***

o czym to świadczy
kiedy mówią jak źle się czują
niosą ciężki bagaż egzystencji

wszystek to dotyczy
czy tylko jednostek słabych

indywiduum
zbyt wrażliwe
niepewne
uległe
bezsilne

a może tylko zagubione

istota myśląca
ale czy trzeźwo?

uwikłana w beznadziejności
przygnębieniu
wpadła w pułapkę własnych myśli
nieustannie wymykających się z pod kontroli

ciągle zapomina o swej świadomości
o tym czemu nadaje kształt
moc i siłę

wyuczony nawyk

dlaczego
automatycznie zbaczają z drogi

słucham
przeżywam
wyobrażam ale nie rozumiem

próbuję

w gruncie rzeczy
pokazać jak uświadomić się w jestestwie swoim

„kruchość”

krótkie są momenty
w naszych głowach muzeum chwil ulotnych

czas nieubłagany
wieczności dał złudzenie

moment w którym jesteś

już popadł w zapomnienie

***

otchłań
pragnąca zniszczenia
na próżno
gdyż znajduje się w bezgranicznej przestrzeni.
myśli

Autorka wierszy i ilustracji: Julia Dżbik – pisze wiersze do szuflady i robi papierowe kolaże na @papers_scraps. Aktualnie odkrywa swoją kobiecość i formułuje światopogląd, jest tegoroczną maturzystką (jeśli w ogóle matury dojdą do skutku), rozwija się i tworzy, dużo czyta z kubkiem kawy w dłoni.
Instagram: @juliadzbik