Posts by tag
poezja
Ból serca kiedy mówią będzie dobrze – poezja Katarzyny
sosny nie jestem chorobąmówię sobie od jutrato czego się bałamciągle nie przyszłonadzieja jest teraz powłokąpod nią miejsce na strach / niepewność / niezrozumienie nie jestem rozdartażycie we mnie jest całościąnie…
Obsesje – poezja Teresy
obsesje deszczowy parkingtrawiące płuca poczucie winyże myślęi nieudolna próba zamglenia dymem papierosowym metalowy most z milionem kropelnieudana próba przejścia bez patrzenia w oczy kolejne brudne myśli wymykają się z szybkościąz…
Tryptyk a może i nie – poezja
tryptyk a może i nie I reklamacja wbijasz się w materię jak lata chmura kurzu niewymuszenie wiesz gdzie maszgranice przy nich trwaszniewzruszenie ja moje gubię spięta że telefon portfel klucze…
Dopełniacz – wiersze Natalii
Komary Wszechzależność stanowi podstawęcałego życia na ziemi A ja pragnę być zależna od motylai odlecieć razem z nim Jak dotąd największy wpływmają na mnie komaryz ekscytacją zabijam je w lociebijąc…
Miękkie stany – poezja Agnieszki
osadzona w szachu poduchw szufladachbez mechanizmówobronnychw szczelinachksiążek wyrośnie drzewoobejmującecały smutek domowe piosenki zły domprzez załamaniaróżanewnętrzakrólicze krzyki bez domuniebezpiecznedzieci miękkie stany skok na brzuchdom na wzgórzudwie kobiety dwie kropki ponad wszystko…
Powykręcani – poezja Marty
powykręcani wtulam twarz w szalik matkiopieram na dłoniachzapadam jak w nowej pościeliw tunelu jest światłow zimno-ciepłej wiośniew ciszy codziennościcoś stoi za drzwiaminie przyjdzie burzą może wejdzie cichogdy krzątać się będęalbo…
Nieznośna codzienność – recenzja „gorączki” Anny Fiałkowskiej
gorączkaAnna FiałkowskaWydawnictwo WBPiCAK gorączka pełna jest niepokoju i niepewności. Opowiada o próbie radzenia sobie młodej dorosłej osoby z rzeczywistością w czasach, które same co i raz obwieszczają swój rychły koniec.…
Spotkałam się na pustyni – poezja Ewy
Tęsknię I śnił mi się koniec światapustka od A do Zpustyniaa na niej my – dwie krople wodyjak II śnił mi się początek świata za pustką nie było już nictylkodwie…
Ekofeminizm – poezja Aleksandry
Ekofeminizm Kiedyś będę miała synawezmę go za rękę powiem dziś masz trzydzieści latkiedy ja miałam trzydzieści latmarzyłam kochałam śniłam wiem, że nie możesz już nicale weź mnie za rękęojciec będzie…
Wiersze porzucone nieukończone – poezja Martyny
*** chcę być z Tobą na plażynic więcejnie latemw majukiedy jest tam jeszcze powietrze jest jeszcze przestrzeńktórą możemy wypełnićnaszymi oddechami wiatrrozwiewałby Ci włosymoże rozwiałby też wątpliwości kąpałybyśmy się w morzunago…