62 posts
kartka z pamiętnika
Najbardziej na świecie chciałabym być zdrowa
Od wielu lat czuję wstyd. Jest mi wstyd przed moim ojcem, który od osiemnastego roku życia podejmuje się ciężkiej, fizycznej pracy, aby było mi lepiej niż było jemu, jednocześnie będąc…
Szkicownik pełen wspomnień
Cienkopis i ołówek, wypadające kartki. ,,Uważaj, żeby nie wypadły za burtę!” Tak się rysuje na łodzi na środku Morza Bałtyckiego. Przesiąknięte morskim powietrzem szkice z wakacji. Bo trzeba ćwiczyć rękę…
Flauta – fotopamiętnik Karoli
Dom jest miejscem zawłaszczonym. Nie istnieje obiektywnie w rzeczywistości. Pojęcie „dom” to fikcja, którą tworzymy dla naszej przyjemności. Dom to miejsce, gdzie większość ludzi nigdy nie była i nigdy nie…
Mikroprzestrzenie, miejsca-nie-miejsca i kawiarniane stoliki
Siedzisz przy stoliku. W kawiarni, w barze. Samotnie lub z kimś. Czytasz książkę lub rozmawiasz z jakąś osobą. Stolik, przy którym siedzicie zaczyna definiować w jakiś sposób waszą prywatną przestrzeń.…
Móje pokoje: ich zmienne oblicza oraz bezowocne dążenie do pokoju na stałe
Gdyby moje pomysły, obowiązki i cele były tak idealnie poukładane jak rzeczy w moim pokoju to byłabym najproduktywniejszą osobą na świecie. Jednak z jakiegoś powodu, to właśnie ten pokój, moje…
Ilustrowany pamiętnik z Erasmusa w Madrycie
Wsiadłam do samolotu. Wysiadłam z samolotu. Tak właśnie znalazłam się w Madrycie. Od początku miasto, kraj, język, nogami i rękami wpraszały się do mojej głowy, uderzając nieco intensywniej w momencie,…
Jak się żyje na osiedlu za żelazną bramą
Lubię stawać popołudniami we francuskim oknie mojego bloku, które funkcjonuje jako jedna wielka symulacja miejskiego balkonu i patrzeć. Przed siebie – na drzewa, przez liście – na ludzi. Słuchać dzieci,…
Maluję sobie świat, jak mi się podoba – fotopamiętnik Jadwigi
Lepiej Niemcy witają mnie wielkim telebimem obwieszczającym podróżnym z całego świata, że para celebrytów właśnie się rozwiodła. Nie zważając na cudze nieszczęście, idę dalej pchając kolorową walizkę. Za chwilę dowiaduję…
Pomiędzy tożsamością rasową – historia Croí
Nazywam się Nicholas Wereszczyński i mieszkam w Anglii od prawie 11 lat – w tym samym mieście, w którym po części wychowywała się moja droga przyjaciółka i autorka tekstu, Croí…
Kwiat paproci
Budziły mnie w nocy szumiące drzewa i zapach wypoczywającego lasu. Wstawałam z łóżka i w pół śnie pół jawie, szukałam czegoś, co pozostało do dziś tajemnicą. Dziecięca wyobraźnia pracuje inaczej,…
#szajnujemy: Cyfrodziewczyny
#szajnujemy: Warszawianki dwudziestolecia międzywojennego
#partnerzy
