188 posts
czytamy
Wystarczy być kobietą. Recenzja „Dziwek, zdzir, szmat”
Ostatnio trafiłam w sieci na pewien nagłówek: „Będąc kobietą, nigdy nikogo nie zadowolisz”. Postanowiłam kliknąć w link, a moim oczom ukazał się mem na stronie demotywatory.pl, który spokojnie można by…
Tolerować to można co najwyżej niewygodne krzesło, czyli „Polacy pod tęczową flagą”
W Polsce temat osób LGBTQIA+ zawsze budził poruszenie, a przynajmniej od momentu, kiedy uznano je za faktycznych członków społeczeństwa. Książka wydana w 2021 roku, tuż po kampanii prezydenckiej Andrzeja Dudy,…
piasek wysypuje się spod powiek – poezja Miriam
stop jakiej głębokości powinien byćgrób dla półtorarocznego dzieckaw listopadowej ziemi–jak szybko zamarza czterolatkaw grudniowym lesie uprzejmie donoszę że znowugnije wam od głowy topokrzyż toksyczna abominacja–nieunikniony zaniknieużywanych narządów a nad wszystkim…
Zmęczona udawaniem, że jej się chce – recenzja „Małża” Marty Dzido
MałżMarta DzidoWydawnictwo Relacja – A co byś chciała?– Nic.– Wiesz co, zmieniłaś się, wszystko cię denerwuje, nie wiem, o co ci chodzi, że co, że ja mam pracę, a ty…
autoportret w sukience kupionej w sklepie z odzieżą używaną – poezja Weroniki
na sprzedaż lokal w topowej lokalizacji z dobrą stopą zwrotubezpośredni dostęp do dwóch sprawnych nógwykończony w nowoczesny sposób przy użyciuwysokiej klasy materiałów i 20 lat doświadczeniadoświetlony dwoma oknami i szóstym…
Niech żyje Wenus – poezja Marii
*** Wenus umarłaniech żyje Wenusjuż nie z pianychyba że jest nią samarodzi sięnie wróci do muzeówpomiędzy płócien ramyobali kult wyznawcówboskiego swego ciałazwołuje wszystkie muzyi wzywa do powstanianatchnienia możesz szukaćna pustym…
I lubię z Tobą tańczyć – opowieść o mnie i o moim ciele
ITa opowieść zaczyna się, gdy uwiera mnie ramiączko stanika.Ta opowieść zaczyna się w piekącej skórze i zaszklonych oczach po oderwaniu woskowego plastra.W udach porównywanych z innymi udami.I w odcisku na…
Dla każdego z tych moich najmniejszych – poezja Mikołaja
Dla każdego z tych moich najmniejszych ogród to miejsce uciech i grydwójki dzieci, blond pociech i psasą równo strzyżone a o kwiatyona dba nie było jeszcze takiego dnia:moja żona przegotowała…
„Kto się boi gender?”, czyli kto kogo zawstydza
Kto się boi gender? Prawica, populizm i feministyczne strategie oporu.Agnieszka Graff, Elżbieta KorolczukWydawnictwo Krytyki Politycznej Wiem, że czytelniczki „Szajn” interesują się feminizmem i tym, co zagraża ich wartościom. To między…
Jestem jesienią każdego roku – poezja Aleksandry
94 Jestem jesienią roku 1994Pachnę jak ziemia i liścieMiędzy chmurami a glebąLatem tego roku Celine wysiadłaz pociąguJestem jesienią każdego roku. *** Białe poranki,białe rozłąkibudziły się razem.Senne ruchy ciała.Nas dwojeJa jedna…